அவர் வந்தபோது, ஒரு லேடி ந்யூஸ் ரிபோர்ட்டர் உள்ளூர் செய்தி சேகரிக்க வந்திருந்தாள். முதலில் டாக்டர் பால்பண்ணை முதலாளியிடம் பேசினார்.
“இந்த பண்ணைல மொத்தம் எத்தனை பசு இருக்கு?”
“நூறு இருந்திருச்சி டாக்டர், இப்ப இந்த புது வியாதியால ஒரு ஏழு செத்துபோச்சிங்க, இன்னும் பத்துக்கு அந்த நோய் வந்திருக்குங்க.”
“உங்க பசுக்கள் தரத்துல எப்படி? நாட்டுப் பசுவுங்களா இல்ல..”
எல்லாம் ஒசந்தஜாதி மில்ச் (milch) பசுங்க. தராளமா பால் கறக்கும். மடில கைய வச்சா ஒவ்வொரு காம்புலயும் கால்மணி நேரம் பால் கறக்கலாமுங்க. ”
“இப்படி ஒரு நாளைக்கு எத்தனை தடவை கறப்பீங்க?”
“ரெண்டு தடவைங்க – காலைல, மறுபடி மாலைல.”
“சரி, இந்தப் பண்ணைல எத்தனை காளைமாடுகள் வளக்கறீங்க?”
“காளைமாடுகளா? அது எதுக்கு வீண்செலவுங்க. வருஷத்துல ஒரு தரம் மந்தைல விட்டா கறவை நின்னுபோன பசுவுங்க சினையாயிடுமுங்க”
“இப்ப புரியுது ஏன் இந்த வியாதி வந்திருக்குன்னு. நூறு பசு வச்சிருக்க பண்ணையில ஒரு ஏழெட்டு காளைமாடுகளாவது வளத்தீங்கன்னா இந்த வியாதி வராது.”
அந்த லேடி ரிபோர்ட்டர் கேக்கறா – “அது ஏன் டாக்டர் அப்படி?”
டாக்டர் அவள் ந்யூஸ்பேப்பர் கொடுத்திருந்த பிளேஸரையும் (blazer) மீறி பீறிட்டு நிற்கும் அவள் முலைகளைப் பார்த்தபடி, “இப்ப உன்னையே எடுத்துக்குவம். தினந்தோறும் நான் உன் முலைகளை காலைல ஒருமணி நேரம், மாலைல ஒருமணி நேரம் நல்லா சப்பிட்டு, ‘வருஷத்துல ஒரு நாள்தான் ஓக்கறேன்டி’ –ன்னு சொன்னா உனக்கு எப்படி இருக்கும், யோசிச்சிப் பாருடி.” என்றார்.
“அய்யோ டாக்டர், சொல்லும்போதே வெறியேருது. இன்னும் நிஜம்மாவே அப்படி தெனமும் ரெண்டுதபா வெறியேத்திட்டு வருஷம் பூரா ஓக்காம வுட்டுட்டா பைத்தியமே பிடிச்சிடும்பா. இப்படிப் போட்டு முலைய சப்பினா ரெண்டுமூணு நாளைக்கு ஒரு தரமாவது ஓக்கவேண்டாமா டாக்டர்?”
“ கரெக்ட். அதுக்காகத் தான் நூறு பசுவுக்கு ஏழெட்டு காளைகளாவது வேணும்னு சொன்னேன். புரிஞ்சுதா?”
இதுபோல் நீங்களும் அனுப்பலாமே !!!! ஈமெயில் முகவரி : malluboobs4u@gmail.com
No comments:
Post a Comment